اعتراضات بعدى در راه‌اند! خود را آماده کنيم! مصاحبه با بهرام مدرسى دبير سازمان جوانان کمونيست

اوت ۲۰۰۳

سوال: دوستان و رفقاى زيادى بعد از ١٨ تير سوال کرده‌اند که اعتراضات خيابانى کاهش يافته‌اند. رژيم بخشا حکومت نظامى اعلام نشده‌اش را در بسيارى از شهرهاى بزرگ ادامه ميدهد. امروز چه بايد کرد؟

بهرام مدرسى: اين سوال بر واقعيتى که هر فعال جنبش سرنگونى با آن روبرو است تاکيد دارد و آن اينکه دامنه و ابعاد اعتراضات و تظاهراتها کم شده‌اند. اين واقعيتى است که همه ميبينند. اين اما دليلش قطعا نه خسته شدن مردم و جوانان از اعتراض به رژيم اسلامى و نه امکان رژيم اسلامى در ادامه دادن به حکومت کثيفش است. خاتمى هم که همين چند روز پيش علنا در جلسه مشترک دولت و مجلسشان اعتراف کرده است که وضعشان بشدت خراب است.نه! به رژيم اسلامى و زير پا گذاشتن قوانين حکومت اسلامى و ميل به زندگى آزاد و برابر، زندگى بدور از نکبت رژيم اسلامى دليل اصلى اعتراض و تظاهرات مردم و جوانان است، تظاهرات و اعتراض علنى اما، تنها شکل نشان دادن خواست سرنگونى رژيم اسلامى نبوده‌اند. کم يا زياد شدن تظاهراتها ربط مستقيمى به اينکه آيا مردم اين رژيم اسلامى را ميخواهند يا نه، را ندارند. مردم سالهاست که حکم به سرنگونى رژيم اسلامى داده‌اند. همانوقت که دوم خردادى ها و توده‌اى - اکثريتى‌ها کنفرانس برلين را برگزار ميکردند، مردم و حزب کمونيست کارگرى با برهم زدن اين دلقک بازى، حکم به سرنگونى اين رژيم داده بودند. صورت مسئله هنوز همان است که بود. رژيم اسلامى بايد گورش را گم کند. افت و خيز اعتراضات و تظاهراتهاى علنى تنها به دليل توازن قوايى است که مردم در عملشان براى سرنگونى رژيم اسلامى و ايجاد جامعه‌اى آزاد و برابر ميبينند. در اين شکى نيست که همه ما مايل به تکرار هر روزه تظاهراتها و اعتراضات علنى عليه رژيم اسلامى و مدافعانش تا سرنگونى آن هستيم. اين اما همانطور که گفته شد نتيجه توازن قوايى است که اگر رژيم اسلامى و طرفداران و چاقوکشانش يک طرف آن هستند، تمام انسانهايى که سرنگونى رژيم اسلامى را ميخواهند و تمام فعالينى که خود در کار تدارک اين سرنگونى هستند ما، سازمان جوانان کمونيستى‌ها و حزب‌کمونيست‌کارگرى‌ها هم طرف ديگر آن هستيم. جنگ مردم آزادى طلب و برابرى طلب با رژيم اسلامى براى به زير کشيدن آن و بناى جهانى آزاد و برابر تازه شروع شده است.اينکه چرا اعتراضات علنى کاهش يافته‌اند را ما بارها درباره‌اش صحبت کرده‌ايم. قصد من از توضيح نکات بالا اين بود که طرح سوال فوق به معناى شک در خواست سرنگونى رژيم اسلامى نيست. سوال ميخواهد بداند که امروز اتفاقا براى سرنگونى رژيم اسلامى چه بايد کرد؟اعتراضات ميليونى عليه رژيم اسلامى در راه است. رژيم اسلامى عاجز تر از آنست که بتواند مردم را به خانه‌ بفرستد. همه ميدانند که موج اعتراضات آينده ميتواند آخرين ضربه به جمهورى اسلامى باشد. بايد خود را براى آن آماده ساخت. براى ما جوانان و همه کسانى که خواهان کارى براى سرنگونى رژيم اسلامى و ايجاد جامعه‌اى آزاد و برابر هستيم، آماده شدن يعنى از همين امروز کار را شروع کردن و کار ديروز را ادامه دادن.

سوال: لطفا مشخص‌تر در مورد چه بايد کرد امروز صحبت کنيد.

بهرام مدرسى: به اين حتما در ادامه خواهم پرداخت اما پيش از آن لازم ميدانم به نکته‌اى اشاره کنم. شرايطى که ما امروز در آن هستيم به‌جهاتى بسيار آماده‌تر از پيش از اعتراضات ٢٠ خرداد تا ١٨ تير هستند. به اين دليل که شعارها و مطالبات مردم و جوانان روشن‌تر شده‌اند. خواست سرنگونى همه‌گير تر است و از همه مهمتر اينکه شعارهايى که ميخواستند به نوعى مردم را کنار بزنند، دور بزنند و از بالاى سرمردم در مورد آينده تصميم بگيرند بسرعت کنار زده شدند. اقبال، حمايت و به دست گرفته شدن شعارها و مطالبات حزب کمونيست کارگرى و سازمان جوانان کمونيست در ميان مردم و جوانان بسيار بيشتر از پيش‌از اين اعتراضات است. من دو هفته پيش به همين مسئله در مصاحبه تان با من در مورد پلنوم چهارم کميته مرکزى سازمان جوانان کمونيست اشاره کردم که خوانندگان‌تان را به اين مصاحبه رجوع ميدهم.

اما اينجا به اهم نکاتى که بخصوص امروز بايد به نظر من اجرا شوند ميپردازم:١- کنترل محلات. اين روشن است که با کم شدن دامنه اعتراضات علنى، کنترل محلات، آنچه که رهنمود ما در دوران اعتراضات ٢٠ خرداد تا ١٨ تير بود، شکل ديگرى بخود خواهد گرفت. امروز ما فرصت آنرا داريم که خودمان را از اين بابت براى اعتراضات آينده آماده کنيم. در فاصله اعتراضات ٢٠ خرداد تا ١٨ تير، ما موفق شديم در بعضى از شهرها کنترل محلاتى را در دست داشته باشيم. اين اما هنوز با آنچه که بايد باشد، فاصله دارد. هنوز محلات زيادى در شهرهاى مختلف هستند که بايد به تصرف ما درآيند. بايد امروز از اين فرصت استفاده کرد. بايد امروز با مردم محله خودمان، با بچه‌هاى محل و خلاصه با همه درگير گرمترين بحثها درباره آينده بعد از جمهورى اسلامى بود. بايد در و ديوار محله‌مان با شعارها و مطالبات حزب کمونيست کارگرى، عکسهاى ليدر اين حزب کورش مدرسى و نشريات سازمان جوانان کمونيست پر شوند. بايد سعى کنيم که مردم شعار مرگ بر جمهورى اسلامى، زنده باد آزادى، زنده باد برابرى را به صدر شعارها و مطالباتشان ببرند. همانطور که گفتم اين فرصت را تا شروع اعتراضات آينده بايد غنيمت شمرد و از آن استفاده کرد. بايد همه را ترغيب کنيم که زنان در محله ما آزادند، که نيروهاى رژيم نبايد در محله ما جرات کنند کسى را دستگير کنند، که موزيک و رقص و شادى در محله ما آزاد است، به زور آزادش کرده‌ايم، که بچه‌هاى زندانى محله‌ما بايد فورا و بى‌قيد و شرط آزاد شوند، بايد خانواده‌هاى زندانيان سياسى و دستگير شدگان را در آغوش محبت‌مان بگيريم. نبايد احساس کنند که تنها هستند. خلاصه بگويم. بايد از اين فرصت استفاده کرد. در اعتراضات آينده بايد معلوم باشد که بچه‌هاى محله (آ) در شهر (ب) محله را در کنترل خود دارند و اين کارى است که از همين الان بايد برايش زحمت کشيد.

٢- حزب کمونيست کارگرى و سازمان جوانان کمونيست را به همه بشناسانيد.يکى از دلايل اصلى پرقدرتتر نبودن اعتراضات گذشته و شايد به بيانى سرکار ماندن رژيم اسلامى تا امروز، آشنا نبودن بخشهاى بيشترى از مردم با حزب کمونيست کارگرى ايران، شعارها، اهداف و چهره‌هايش است. خود اين حزب و سازمان جوانانش چه ازطريق راديوها، تلوزيونها و نشريات و کل ميديايى که در اختيار دارد. روزانه خود را در معرض انتخاب مردم قرار ميدهد. اين اما جاى تبليغ رفقا و دوستانى که در محله، مدرسه، دانشگاه يا محله کار خود روزانه ميتوانند اين حزب را به اطرافيان خود بشناسانند را نميگيرد. نشريات اين حزب و سازمان جوانان کمونيست را تا آنجا که در امکان داريد پخش کنيد، چه پخش چاپى و چه از هر طريقى که خودتان صلاح ميدانيد. طول موج پخش راديو انترناسيونال و تلوزيون انترناسيونال و يک دنياى بهتر را به همه اطلاع دهيد. شماره تلفنها و امکان تماس با اين حزب و سازمان جوانان کمونيست را در اختيار همه بگذاريد. اين حزب و اين سازمان متعلق به همه شماست. آنرا به دست بگيريد، به ديگران بشناسانيد و دراختيار ديگران قرار دهيد. ٣- خواست‌ها يا شعارهايى که تنها خاصيتشان به منزل فرستادن مردم و ساخت و پاخت از بالا است را افشا کنيم. در اين رابطه خود شما در اين نشريه به کرات صحبت کرده‌ايد. اينجا ميخواهم تاکيدى بيشتر براين نکته گذاشته باشم.٤- خود را براى اول مهر آماده کنيم. يکماه و خورده‌اى بيشتر به بازگشايى دانشگاه‌ها و مدارس باقى نمانده است. با بازگشايى دانشگاه‌ها و مدارس بايد شعارها، مطالبات، نشريات و جمع‌هاى چپ و کمونيستى از سر و کول دانشگاه بالا برود. دانشگاه جاى چپ و کمونيسم است. اينرا ما بارها گفته‌ايم. بايد اينرا ثابت کرد. بايد اين دانشجويان کمونيست و آزاديخواه باشند که تعيين ميکنند، چه اعتراضى به کجا بايد برود. اين دوستان تا همينجا تجارب و دستاوردهاى گرانبهايى را در اين رابطه به دست آورده‌اند اينرا بايد گسترش داد. بايد تشکلهاى متعددى را که ميتوان با آنها توده هرچه بيشترى از دانشجويان و محصلين را با خود همراه کرد، تشکيل داد. چند و چون آنرا خود دوستانى که در محل حاضر هستند، بهتر ميدانند. در يک کلام اينبار بايد بيشتر از سال پيش مهر کمونيسم و آزاديخواهى را به اعتراضات دانشجويان بکوبيم. همين نشريه شما در اين رابطه يکى از بهترين ابزارهايى است که ميتوان به دست گرفت. آنرا چاپ و پخش کنيد.

سوال: يکى از دوستان در جايى پرسيده بود که براى تشکل چه بايد کرد و بعد که جمع شديم، از کجا بايد شروع کنيم؟

بهرام مدرسى: بله، اين نکته اى است که در ادامه ميخواستم به آن بپردازم. براى انجام تمام موارد بالا بايد متشکل شويم. براى اينکه متشکل شويم بايد دوستان، رفقا يا آشنايانى را پيدا کنيد که مثل شما فکر ميکنند، که مثلا مثل شما کمونيست کارگرى هستند، يا مثل شما طرفدار آزادى و برابرى هستند يا اينکه خواهان آزادى زنان هستند. براى متشکل شدن لازم نيست که همه آنقدر با هم همنظر باشيم که حتى يکجور لباس بپوشيم! جمعى ممکن است براى دفاع از آزادى زنان متشکل شود، جمع ديگرى از سر کمونيست کارگرى بودنشان و يا خيلى راحت به دليل اينکه از سازمان جوانان کمونيست خوششان ميايد. از هرسرى که مسئله تشکل را بگيريم تنها بايد به يک چيز خدمت کند و آنهم پيشبرد امر مبارزه ما براى سرنگونى رژيم اسلامى، جمع کردن تعداد هر چه وسيعترى از مردم حول شعارها و مطالبات ما و ايجاد جامعه‌اى آزاد و برابر. اگر تعداد معينى از دوستانتان را با خودتان، از هر سرى که باشد، هم نظر کرديد، آنوقت ميتوانيم مشترکان و متشکل با هم شروع کنيم. چه بايد کردش را هم بالا گفتم. جمع شويم و هر کجا که هستيم سعى کنيم يکى از مواردى را که در سوال قبلتان به آن اشاره کردم را اجرا کنيم. اگر در محله هستيم يا در دانشگاه، اگر در مدرسه هستيم يا محيط کار يکى از موارد بالا را تا شروع اعتراضات آينده در دستور کارمان بگذاريم. و البته تماس گرفتن با سازمان جوانان کمونيست را قطعا فراموش نکنيد. اين سازمان سازمان همه شماست. از طريق اين سازمان ميتوانيد دست در دست هزاران جوان ديگرى بگذاريد که مثل شما فکر ميکنند و مثل شما خواهان جامعه‌اى آزاد و برابر هستند. سعى کنيد با اين سازمان تماس بگيريد و کارتان را با اين سازمان هماهنگ کنيد.

۱۸.۸.۲۰۰۳