چرا اعتصاب نشد؟

مصاحبه با بهرام مدرسى دبير سازمان جوانان کمونيست، جوانان کمونيست شماره ١٠٩

جوانان کمونيست: رژيم اسلامى در دانشگاه‌هاى متعددى در شهرهاى اصفهان، تبريز، تهران، مشهد، سنندج، سبزوار و اهواز و غيره تعداد زيادى از دانشجويان را از تحصيل محروم و بخشا محکوم به پرداخت جرايم سنگينى کرده است. خاتمى هم چند روز پيش گفته است که به دانشجويان بايد احترام گذاشت! جريان چيست؟

بهرام مدرسى: با بازگشايى دانشگاه‌ها و مدارس، شاهد همان صورت مسئله قديمى رژيم اسلامى هستيم. از طرفى جوانانى که رژيم از دستشان به فغان آمده است و حلقوم رژيم اسلامى را گرفته‌اند و از طرف ديگر جناحى از رژيم که خودش با يکدست جوانان را ميگيرد و ميزند و برگ خرما را در دست ديگرش تکان ميدهد. مسخره بازى که ديگر جاى خنده هم ندارد، مدتهاست کسى حساب خاتمى را از بقيه‌شان جدا نميکند.

جوانان کمونيست: از طرف کميته‌اى به نام «کميته‌‌هماهنگى اعتصاب در کل کشور» روز ٦ مهر اعتصاب عمومى در دانشگاه ها و مدارس اعلام شده بود. روز ٦ تير ماه ظاهرا اتفاق زيادى در دانشگاه‌ها و مدارس نيفتاد. ارزيابى شما چيست؟

بهرام مدرسى: اعتصاب عمومى همانطور که گفتيد از طرف اين کميته اعلام شد. مستقل از اينکه چه کسى اين فراخوان را داده است و چنين فراخوانى چه ملزوماتى را بايد داشته باشد و ملاحظاتى که ما در اين رابطه داريم (از جمله ملاحظاتى که در شماره گذشته اين نشريه به آن اشاره شد)، انتشار چنين فراخوانى در ايران و پخش وسيع آن بيان فضاى سياسى معين و تغييرى معين در اوضاع سياسى ايران است. مسئله تنها به اين فراخوان هم حتى خلاصه نميشود. در اطلاعيه‌هاى متعددى که رونوشت تقريبا همه آنها براى ما هم ارسال شده‌اند، در سطح کشور دانشجويان دانشگاه‌هاى مختلف در دست سازمان دادن اعتراضى محکم عليه رژيم اسلامى هستند. به نظر من مسئله تنها اين نيست که آيا روز ٦ تير ماه اعتصاب عمومى شد يا نه، مهم اينست، همانطور که قبلا گفتم، اين انعکاس توازن قوايى ديگر و روحيه‌اى ديگر در مباره عليه رژيم اسلامى است. ما به استقبال اين روحيه و اين شور مبارزه عليه رژيم اسلامى ميرويم و طبيعى است که از چنين فراخوانهايى حمايت ميکنيم. روندى که ما امسال از ٢٠ خرداد تا ١٨ تير شاهد آن بوديم، نميتوانست نتيجه‌اى جز اين موج و اين شور عظيم مبارزه عليه رژيم اسلامى را به دنبال نداشته باشد. هرقدمى که براى مبارز عليه رژيم اسلامى برداشته ميشود، از يکطرف شعارها را روشنتر ميکند و مطالبات جدى‌ترى را در مقابل رژيم اسلامى قرار ميدهد و از طرف ديگر ابزارهاى مبارزه عليه رژيم اسلامى را هم تيزتر و به اصطلاح کلاسيک‌تر ميکند.

جوانان کمونيست: منظورتان از روشنتر شدن شعارها و کلاسيک شدن ابزراهاى مبارزه چيست

؟بهرام مدرسى: به شعارهاى طرح شده در ٢٠ خرداد توجه کنيد. اين اعتراضات از خواستى صنفى آغاز شدند، بعد از فقط چند ساعت سياسى شدند و عليرغم تلاشهاى نيروهاى راست پرو غرب (و مشخصا سلطنت طلبان) براى تحميل شعار رفراندم به اين اعتراضات، چند ساعت بعد شعار اصلى اين تظاهراتها «مرگ بر جمهورى اسلامى» و «زنده باد آزادى و برابرى» بود. اين را ما با همان شدتى که در تهران و مشهد و تبريز شاهدش بوديم، در تورنتو و کلن و لندن هم ديديم. اين به نظر من شفاف شدن شعارها است و امروز اين روند با سرعت بسيار بسيار بيشترى در جريان است. تعجب نکنيد اگر در تظاهراتهاى آينده شعارهايى را بشنويد که از اين هم راديکال‌تر باشند.از طرف ديگر خود نفس طرح اعتصاب عمومى بيان شکلى کلاسيک‌تر در مبارزه عليه رژيم اسلامى است. وقتى اين را در کنار مسخره بازى روزه اسلامى دوم خردادى ها و انجمن اسلامى‌چى ها قرار دهيم، تفاوت را متوجه ميشويم. ببينيد، تا هنگامى که جوانان و دانشجويان کمونيست و آزاديخواه ميتوانستند جلسات و «همايش‌هاى» دوم خردادى ها را بهانه کنند که حرفشان را بزنند و دادخواستشان را عليه رژيم اسلامى اعلام کنند، اشکالى که اين اعتراضات به خود ميگرفت، در بند آن چهارچوب داده شده بود. امروز اما در حالى که آن جماعت دوم خردادى هنوز مشغول نماز و روزه سياسى‌شان هستند، آن طرف دارد فراخوان به اعتصاب عمومى ميدهد و سعى ميکند که جامعه را بسيج کند و اين تازه به نظر من نکته کوچکى از واقعيت است. واقعيت اصلى اين است که پابپاى تدقيق شدن شعارها و دست بردن به ابزراهاى مبارزه‌اى که به آنها اشاره کردم، يک نيروى سياسى معين به جلو صحنه رانده ميشود و آن حزب کمونيست کارگرى و سازمان جوانان کمونيست است. حزب کمونيست کارگرى ايران و سازمان جوانانش تنها جريان سياسى هستند که با اين شعارها و ابزارها تداعى ميشوند. روى آورى به ما که به روشنى خواسته‌هاى مردم را نمايندگى ميکنيم يکى از مولفه هاى جدى اين توازن قوايى است که به آن اشاره کردم.

جوانان کمونيست: روند اوضاع چگونه پيش خواهد رفت؟ نظرتان در مورد بعد از ٦ مهر چيست؟

بهرام مدرسى: به نظر من ما بزودى شاهد ترکيدن خشم و اعتراض مردم در گوشه‌اى از جامعه خواهيم بود. فاکتورهاى اساسى که عليه رژيم اسلامى عمل ميکردند، هنوز پا برجا هستند که هيچ با شدت بيشترى هم عليه رژيم عمل ميکند. به اضافه اينکه راديکاليسم مردم عليه رژيم اسلامى را با سال قبل هم نميتوان مقايسه کرد. هرقدمى که رژيم براى حفظ خود برميدارد، عليه خودش عمل ميکند. براى «آرام کردن» دانشگاه‌ها دانشجويان زيادى را به‌پاى سوال و جواب در کميته‌هاى انظباطى ميکشانند و از تحصيل محروم ميکنند. روز بعدش همين اقدام منبعى براى اعتراض به رژيم ميشود. اين رژيم راه نجاتى ندارد.

جوانان کمونيست: در پايان آيا شما ملاحظه اى نسبت به فراخوانهاى روزهاى اخير داريد؟بهرام مدرسى: اينکه چنين فراخوان و يا فراخوانهاى متعدد ديگرى که مثلا براى روز دوشنبه ٧ مهرماه اعلام شده‌اند، کار کافى و تدارک کافى برايشان ديده شده است يا نه، اينکه براى تدارک يک اعتصاب عمومى در دانشگاه‌ها و مدارس چه اقداماتى را قبلا بايد در دستور کار خود قرار داد و بخصوص مسئله حفظ امنيت فعالين اين تحرکات يکى از مسايل جدى ما هستند. به نظر من اگر بتوان چنان تدارکى براى يک اعتصاب عمومى ديد که تعداد هر چه وسيعترى در آن شرکت کنند، هم با قدرت بيشترى براى گرفتن خواسته‌هايمان پا جلو گذاشته‌ايم و هم امنيت همه شرکت کنندگان در اين اعتصاب را تامين کرده‌ايم. اين کار ميخواهد و تلاش خستگى ناپذير، تلاشى که به نظر من به راحتى از عهده اين نسلى که کمر به نابودى رژيم اسلامى گرفته‌است برميايد.من همينجا از تمام اين دوستان ميخواهم که براى تامين همه اين ملاحظا با سازمان جوانان کمونيست تماس بگيرند. جمهورى اسلامى را بايد به زيرکشيد. اتحاد و تشکل ما قدم بزرگى در اين راه است. به سازمان جوانان کمونيست بپيونديد.