جمهورى اسلامى مقصر است!
بهرام مدرسى
"انتظار داشتيم بعد از شکستى که در بازى عايدمان شد، در خيابانها مسالهاى اتفاق نيفتد ولى چنين نشد. به نظر ميرسد رفتارهاى مردم در جريان بازى ديشب نوعى تظاهر به شادمان بودن بود."
اينها سخنان "على تعالى" مدير کل سياسى-انتظامى استاندارى تهران بعد از تظاهراتهاى مردم و جوانان در تهران در روز دوشنبه ٣٠ مرداد ماه است.
تيم فوتبال ايران بازى را ميبرد در نتيجه خيابانها پر ميشوند از جوانان ، دختران و پسرانى که به قوانين اسلامى تف ميکنند، ميزنند، ميرقصند و شعار مرگ بر جمهورى اسلامى ميدهند. تيم فوتبال ايران بازى را
مىبازد درنتيجه خيابانها دوباره پر ميشوند از جوانانى که باز هم ميزنند و ميرقصند و ساختمانهاى دولتى را به آتش ميگشند، شعار مرگبرجمهورى اسلامى ميدهند و برادران سپاه و لباس شخصى ها را فرارى
ميدهند.
احمقترين سران و دستاندرکاران رژيم هنوز مثل "على تعالى" فکر ميکنند که داستان سر بازى فوتبال است و خوشحال از شکست تيم ايران در مقابل بحرين منتظر "تعزيهخوانى مردم و جوانان" در خيابانها بخاطر اين شکست
ميشوند!
چه بازى فوتبال بردهشود و چه باخته شود، به نظر جوانان، دختران و پسران و تمام مردم، جمهورى اسلامى مقصر است. مقصر است چون تيم ايران باختهاست. جمهورى اسلامى مقصر است چون مردم جانشان به لبشان
رسيدهاست، چون مردم ديگر حوصله ديدن اشباح از قبر بيرون کشيده شده عصر حجر را در لباس رئيسجمهور و قاضى و ولى فقيه ندارند، چون مردم تصميم گرفتهاند که زندگيشان را به دست خود بگيرند، چون مردم مرگ اين
رژيم ارتجاع مذهبى را ميخواهند!
آنجا که شمشير اختناق و سرکوب اسلامى برايى دارد، در چشم حاکمان اسلامى مردم مقصرند، زنان مقصرند، چون زن زاده شدهاند و طبق قوانين اسلامى نصف انسانند، جوانان مقصرند، چون حال باور کردن به مزخرفات قرآن و
دعاى کميل را ندارند و ميخواهند که آزاد زندگى کنند، هرکسى که به چيزى بجز عقايد اينان باور داشتهباشد، مقصر است، کمونيست بودن مساوى اعدام است و . . .
اما مردم که حکم به رفتن اين رژيم دادند، حساب بر ميگردد، اين سران و کارداران کوچک و بزرگ رژيم اسلامى هستند که بحق از طرف مردم مقصر شناخته ميشوند. اين رژيم بايد برود اين حکم ما است، مقصر دانستن رژيم
اسلامى ربطى به مسابقه فوتبال ندارد، ريشه در نفرت مردم و جوانان از اين حکومت اسلامى دارد، اعلام نخواستن اين حکومت است و بههمين جهت حتى اگر امروز هم هوا خراب بشود، تقصير اين رژيم ارتجاعى است. اين جواب
مردم و جوانان به رژيم اسلامى است. بازى فوتبال برده يا باخته شود، اين رژيم مقصر است و بايد عليه آن به خيابان آمد و اين اتفاقى است که روزهاى يکشنبه و دوشنبه در تهران و بسيارى از شهرهاى ايران
افتاد.
تصفيه حساب مردم و جوانان با اين رژيم سياه مذهبى تازه شروع شده است. قدم اول مقصر خواندن رژيم، به خيابان آمدن، اعتراض کردن و ميدان را براينان تنگ کردن است، نبايد از اين کوتاه آمد، نبايد امکان سرکوبى
ديگر به رژيم داد. قدم دوم متشکل شدن، شعارهاى واحد داشتن و داغ نگه داشتن شرايط است.
شعارهاى واحد و سراسرى اعلام جرم مشترک عليه اين جانيان است. بايد شعارهايمان را يکى کنيم. شعارهاى: زندانى سياسى آزاد بايد گردد، برابرى بىقيد و شرط زنان و مردان، دست مذهب از زندگى ما کوتاه، مرگ بر
جمهورى اسلامى و زندهباد جمهورى سوسياليستى اين بيان اعلام جرم مشترک ما عليه جمهورى اسلامى است.
25-10-2001